Ons eigen huis
Op Boisme.nl probeer ik mijn en jouw fundament, waar al je waarheden, meningen en gedachten op gebouwd zijn, stuk voor stuk te laten wankelen. Al die planken onder ons zelfgebouwde huis die zo vastgeroest zitten en dagelijks de fundering vormen voor al onze oordelen en uitspraken, zullen we samen proberen aan te pakken.
Het schrijven en nadenken brengt mijn huis keer op keer in gevaar, maar tegelijkertijd geeft het mij een ruimere blik, een andere kijk op het leven en stelt het mij in staat duurzaam en met oog voor detail te bouwen. Te bouwen aan mijn eigen toekomst en daarmee indirect ook aan de huizen van mensen om mij heen.
Over Boïsme
Ons eigen huis
Op Boisme.nl probeer ik mijn en jouw fundament, waar al je waarheden, meningen en gedachten op gebouwd zijn, stuk voor stuk te laten wankelen. Al die planken onder ons zelfgebouwde huis die zo vastgeroest zitten en dagelijks de fundering vormen voor al onze oordelen en uitspraken, zullen we samen proberen aan te pakken.
Het schrijven en nadenken brengt mijn huis keer op keer in gevaar, maar tegelijkertijd geeft het mij een ruimere blik, een andere kijk op het leven en stelt het mij in staat duurzaam en met oog voor detail te bouwen. Te bouwen aan mijn eigen toekomst en daarmee indirect ook aan de huizen van mensen om mij heen.
‘Ik heb een moeilijk-woordenboekje'
Het ontstaan van Boïsme
Tijdens het eerste jaar van mijn studie Toegepaste Filosofie voelde ik me een leek. Een dom, klein, naïef en onwetende twintigjarige die van de naam Plato nog nooit had gehoord, laat staan van de relativiteitstheorie of het verschil tussen a-posteriori-kennis en a-priori-kennis. De meeste van mijn klasgenoten waren 40+ en hadden al de nodige ervaring in het lezen van filosofische geschriften of beheerste het filosofische jargon prima. Ik daarentegen kwam binnen zonder enige voorkennis. Socrates, Aristoteles, Descartes, Kant? Wie zeg je?
Mijn eerste vak: ‘Inleiding in de filosofie’ trok me enorm aan. Dit was wat ik wilde leren maar tegelijkertijd moest ik er keihard voor werken. Ik studeerde me suf, zat hele dagen te lezen en… ik hield een moeilijk-woordenboekje bij. Alle moeilijke woorden die ik tegenkwam, en dat waren er nogal wat, schreef ik in mijn kleine zakboekje en probeerde deze ‘een soort van’ uit mijn hoofd te leren.
-Ismes en nog eens -ismes
Wat mij het meest opviel waren de -ismes. Overal plakte mijn leraar -isme achter om een breed scala aan ideologieën, concepten en dergelijke aan te duiden (Wikipedia, de held van de 21e eeuw, bedankt). Tijdens bijles (Jaja, elke week volg ik trouw bijles. Zelfs na twee jaar studie volg ik bijles als een hond dat niet van de zijde van zijn baas wijkt, waar vreemd naar opgekeken wordt aangezien mijn cijferlijst uhhh laten we het netjes houden: boven gemiddeld goed is.) Tijdens bijles zag ik door de bomen het bos niet meer. Monisme, dualisme, deïsme, imperialisme, monotheïsme, pantheïsme, postmodernisme, nihilisme, marxisme, consequentialisme, mercantilisme. De lijst is oneindig.
Het ontstaan van Boïsme
Tijdens het eerste jaar van mijn studie Toegepaste Filosofie voelde ik me een leek. Een dom, klein, naïef en onwetende twintigjarige die van de naam Plato nog nooit had gehoord, laat staan van de relativiteitstheorie of het verschil tussen a-posteriori-kennis en a-priori-kennis.
De meeste van mijn klasgenoten waren 40+ en hadden al de nodige ervaring in het lezen van filosofische geschriften of beheerste het filosofische jargon prima. Ik daarentegen kwam binnen zonder enige voorkennis. Socrates, Aristoteles, Descartes, Kant? Wie zeg je?
‘Ik heb een moeilijk-woordenboekje'
Mijn eerste vak: ‘Inleiding in de filosofie’ trok me enorm aan. Dit was wat ik wilde leren maar tegelijkertijd moest ik er keihard voor werken. Ik studeerde me suf, zat hele dagen te lezen en… ik hield een moeilijk-woordenboekje bij. Alle moeilijke woorden die ik tegenkwam, en dat waren er nogal wat, schreef ik in mijn kleine zakboekje en probeerde deze ‘een soort van’ uit mijn hoofd te leren.
-Ismes en nog eens -ismes
Wat mij het meest opviel waren de -ismes. Overal plakte mijn leraar -isme achter om een breed scala aan ideologieën, concepten en dergelijke aan te duiden (Wikipedia, de held van de 21e eeuw, bedankt).
Tijdens bijles (Jaja, elke week volg ik trouw bijles. Zelfs na twee jaar studie volg ik bijles als een hond die niet van de zijde van zijn baas wijkt, waar vreemd naar opgekeken wordt aangezien mijn cijferlijst uhhh laten we het netjes houden: boven gemiddeld goed is.) Tijdens bijles zag ik door de bomen het bos niet meer. Monisme, dualisme, deïsme, imperialisme, monotheïsme, pantheïsme, postmodernisme, nihilisme, marxisme, consequentialisme, mercantilisme. De lijst is oneindig.
Beroemd
Ik opperde er een nieuwe aan toe te voegen: Het Boïsme. Later als ik dan rijk en beroemd was, zouden slimme studenten hun hoofdjes breken op de betekenis ervan en zou ik achteroverleunend op mijn decadente sofa een boek schrijven die zo moeilijk en vol filosofisch jargon zit dat niemand er iets van begrijpt, (zoals zoveel filosofen voor mij deden).