logo
  • Bo is me
  • Over Boïsme
  • Overzicht blogs
  • Creatief
  • Bijles
    • Voor vmbo leerlingen
    • Voor basisschoolleerlingen
  • Zoeken

© 2023 Boïsme. All rights reserved

Gedichtjes

Soms lekker simpel, omdat leven al ingewikkeld genoeg is.
Soms lekker ingewikkeld, omdat simpel leven niet altijd mogelijk is.

dichtisme

Volg je me ook op @dichtisme?
I❤️U I❤️U
Speciaal voor #falentijn Bitterzoet. Omdat jou Speciaal voor #falentijn Bitterzoet. Omdat jouw sexy rood, stralend geel en frisjes blauw samenkomt in 💩 Omdat ik morgen echt even lekker een dagje offline ga. Ik bak die zoete lieve broodjes wel met vriendlief in het ‘echie’. 🤪 #allemonden #wedstrijdje @allemonden - - - - - #valentijn #liefde #valentijngedicht #bitterzoet #melancholie #gedichtenwedstrijd #geluk #inspiratie #leven #zelfliefde #schrijven #gedicht #gedichtje #samen #dichtersvaninstagram #gedichten #schrijversvaninstagram #romantiek #bewustzijn #persoonlijkeontwikkeling #hart #verliefd #versje #dichtisme #allyouneedislove #dichtersvaninsta #dichtersopinstagram
Komt mij dat even goed uit 😏🤓🫠🥸🫣😅
Als je roze bril breekt en je vanachter die barste Als je roze bril breekt en je vanachter die barsten nog steeds je favoriet ziet - - - - - - - - - - - - - #liefde #love #geluk #inspiratie #leven #zelfliefde #schrijven #gedicht #gedichtje #samen #dichtersvaninstagram #gedichten #woorden #familie #po #schrijversvaninstagram #romantiek #bewustzijn #kracht #persoonlijkeontwikkeling #hart #zie #verliefd #vallenenopstaan #versje #dichtisme #allyouneedislove #dichtersvaninsta #dichtersopinstagram
Het is vandaag 7 februari en dat betekent dat ik 9 Het is vandaag 7 februari en dat betekent dat ik 9 maanden geleden @dichtisme begon. Ik vind het nog steeds zo leuk om mij met jullie te omringen. Nog leuker vind ik het dat @dichtisme helemaal draait om wat ik graag schrijf, wat ik graag wil posten en wat ik graag wil laten zien. Daarbuiten zijn we al genoeg bezig met ons aanpassen aan andermans verwachtingen, aan maatschappelijk opgelegde idealen en in hokjes gestopte identiteiten. Dat is niet direct iets negatiefs, we hebben het nu eenmaal hier samen met elkaar te doen op een eindig aantal vierkante kilometers. Maar af en toe zo’n veilige bubbel creëren waarbij ik lekker in mijn verhaal blijf posten dat ik 24 januari jarig was (wisten jullie dat al? Vandaag precies twee weken geleden was ik jarig!!) en mijn konijnen te filmen alsof ieder sprongetje hun eerste is (nou en); ik word daar blij van. Behalve als je hier zit om te verkopen, je business op te bouwen of met enig ander doel dat buiten jezelf ligt, zou ik tegen alle mensen hier willen zeggen: Post waar je blij van wordt. Deel wat je graag wilt delen en doe het niet voor iets ‘buiten jezelf’. Een ander kan vervolgens dingen tegen je zeggen waarbij jij glimlachend denkt: ‘Weet ik, voel ik leef ik, doe ik’ Omdat je bij jezelf bleef. Omdat je 100% achter datgene staat wat jij en alles in jou uitdraagt. Joe! Fijne dinsdag ✨
The circle of life 🎶 ‘De regen kwam vanbinne The circle of life 🎶 ‘De regen kwam vanbinnen verdwaalde buiten natte lippen droogte opnieuw beginnen’ ⭕️
Van die dagen met fysieke pijn en psychisch ongema Van die dagen met fysieke pijn en psychisch ongemak. Die zijn er ook. En ik dacht, die deel ik ook. Niet omdat niemand zijn ellende deelt (ik lees het genoeg) en ook niet omdat iedereen zijn ellende deelt (daarvoor blijft het toch ‘social media’) maar omdat delen kan vertragen als de woorden hun plek nog moeten krijgen in een melancholische bui. Ik hoor de klik namelijk in zijn vertraging als ik het knopje van de waterkoker indruk. Ik pak het doosje met de kamille thee en probeer de grens te vinden waar mijn reukzintuig net wel en net niet meer geprikkeld wordt. Ik zet een plaat van U2 op. En ik blijf kijken naar hoe het pinnetje mijn plaat lichtjes krast. De plaat die steeds dezelfde nummers afspeelt terwijl diegene die ‘m aan mij gaf, ondertussen andere muziek is geworden. Toch worden mijn plaat en ik, in die trage seconden, allebei een beetje ouder. Voorwerpen doen het goed op deze dagen. In alles wat zich niet in maar buiten mij afspeelt zit een moment van rust. Een moment van focus. Van vertraging. Stilstand. En samen met die stilstand loop ik hand en hand door de minuten heen. Dat is goed te doen. Want ik kan er niks aan doen. Maar ik kan er wel iets mee doen. - - - - #onzichtbaarziek #langdurigziek #evenwichtsstoornis #hyperacusis #ogen #ziek #chronischziek #klachten #symptomen #liefvoorjezelf #zingeving #betekenis #stilstand #tijden
HIER IS DIE DAN! 🥳 Mijn spoken word die is gese HIER IS DIE DAN! 🥳 Mijn spoken word die is geselecteerd voor de AMAI AWARD! ✨ REPOST ✨ Dit ‘optreden’ gaat over mijn eigen lichaam. Als kind werd ik door vreemde mensen aangesproken in het zwembad. Of ze mijn moeder even mochten spreken want ik at waarschijnlijk niet genoeg. Ik wilde al snel een badpak aangezien ik dacht dat ik de enige was met een navel die niet verstopt zat in de buik maar als uitstulping erbovenop lag. En omdat mijn dunne kinderlichaam dan iets minder dun zou lijken. Op de middelbare school zeiden jongens tegen me: ‘Waarom sta je met je rug naar me toe?’ doelend op dat ik net zo plat was als zij waren. Ik heb dat nooit ervaren als pestgedrag, al vond ik het ontzettend vervelend. Ik heb een fantastische tijd op mijn middelbare school gehad, mede dankzij mijn beste vriendin. Samen stonden we sterk in al onze onzekerheden en alle opmerkingen die van buitenaf kwamen. Maar dat het iets met je zelfbeeld doet, al die opmerkingen over de buitenkant, dat is zeker. De gemiddelde reactie bij een catwalkshow op Insta of Facebook gaat over de gratenpakhuizen die daar op de catwalk lopen. Over de meisjes die zichzelf uithongeren. Over dat een echte man van vlees houdt (dubieuze uitspraak in deze tijd maar dat terzijde). Een man zou iets willen om vast te pakken. Als ik bij de huisarts kwam omdat ik beroerd was, keek ze mij onderzoekend aan en vroeg ze mijn moeder of ze zeker wist dat ik wel genoeg at en dat anorexia patiënten er zeer behendig in zijn om dat te verdoezelen. Mijn moeder heeft nooit een moment aan mij getwijfeld. En dat heeft me gesterkt. Ik was gewoon zo, zei ze dan. Met die woorden houd ik opmerkingen van buitenaf op afstand. ‘Ik ben gewoon zo,’ zei ik tegen mijn vriend toen voor het eerst mijn bh uitging. En dat vond hij helemaal oké. Hij is geen borsten of billen man. Hij is een man die van een vrouw houdt. En ik ben een vrouw die van zo’n man houdt. Met dit filmpje wil ik dat graag uitdragen. We zijn als mens gewoon zoals we zijn. En dat mag hier rondlopen op deze aardbol. Onvoorwaardelijk. 😌
Jaaaa!! Mijn ‘spoken word’ is geselecteerd voo Jaaaa!! Mijn ‘spoken word’ is geselecteerd voor de AMAI AWARD (jaarlijkse verkiezing voor het beste gedicht, de beste quote en het beste spoken word op Instagram). Swipe 2x naar rechts om een deel van mijn spoken word te bekijken 😄 Het laatste gedeelte staat er helaas niet op. Zie mijn volgende post voor de volledige versie. Stem je ook op spoken word 3 - @dichtisme?🙏🏼 Dit kan heel makkelijk via amaiaward en dan .nl. De link staat ook in mijn bio. Ik ben mega trots bij de laatste 25 van Nederland en België te zitten 😄🥳🤩 Toch had ik gisteren een moeilijke dag. Ik besefte dat niet winnen voor mij vaak gelijk heeft gestaan aan verliezen. Voor mij heeft nooit gegolden dat ‘meedoen belangrijker is dan winnen’. Ik kom ook niet uit zo’n familie. Het fanatisme stroomt door ons bloed en zelfs bij een dobbelspelletje staat het kwijl in onze mondhoeken (terwijl we dit allemaal proberen te verbergen door opvallend vaak te zeggen: ‘het is maar een spelletje eh’ en dan niemand aan te kijken omdat alleen de ogen sterker zijn dan de leugen). Gisteravond wenste ik dat ik niks had opgestuurd naar AMAI. Ineens had ik mijn medemens hier op Insta gedegradeerd tot een hoopje zelfingenomen concurrenten. Mijn blik had zich vernauwd zoals een leeuw 🦁 met zijn prooi in het vizier. ‘Ik wil helemaal geen wedstrijd spelen,’ zei ik met een nog net niet trillend onderlipje tegen vriendlief. Waarop de enige echte Bo-kenner zei: ‘Omdat je het als een wedstrijd ziet, heb je ineens het gevoel dat je er alles aan moet doen om te winnen. Want niet-winnen is voor de vroegere Bo hetzelfde als verliezen.’ De vroegere Bo. Oja. Die Bo die zichzelf vanbinnen opvrat om vanbuiten iets te bereiken. Die Bo die geen nee zei en haar lichaam dat dan maar voor haar deed. Die Bo ben ik niet meer. Ik wil bij deze aangeven dat ik niet meer meedoe. Ik doe niet meer mee met de wedstrijd. De enige prooi die ik namelijk strak in het vizier houd, is de taal. Samen met 24 andere leeuwen, richten we ons op woordkunst. Ik doe weer mee. Ik doe weer mee met 24 taalkunstenaars die ik hoop ooit eens te ontmoeten. Om mee te stoeien, te spelen en om mee te jagen. Om groepsdier mee te zijn.
‘En de jouwe dan?’ vroeg iemand hier op @dicht ‘En de jouwe dan?’ vroeg iemand hier op @dichtisme toen ik naar haar lievelingswoord had gevraagd. ‘Vergankelijkheid,’ antwoordde ik. Vergankelijkheid is mijn lievelingswoord omdat het mij eraan herinnert dat alles voortdurend in beweging is, eindig is, verandert. Zoals het vandaag mijn lievelingswoord is en morgen dat niet meer hoeft te zijn. Ik doe het daar heel goed op. Het betekent voor mij dat opvattingen, uitspraken en meningen nooit in beton zijn gegoten. Durven van mening te veranderen is één van de beste vaardigheden die een mens zich eigen kan maken. De uitspraak ‘Panta Rhei’ oftewel ‘alles stroomt’ van Heraclitus past hier goed bij. De term ‘vergankelijkheid’ helpt mij om overeind te blijven in de geordende chaos van het leven. Als het in mij stormt, kruip ik in de warme armen van de vergankelijkheid. Ook ik ga voorbij, fluister ik dan. Ook jij hoort erbij, fluistert ze terug.
HET IS 24 JANUARI! MOOISTE DAG VAN HET JAAR! IK BE HET IS 24 JANUARI! MOOISTE DAG VAN HET JAAR! IK BEN JARIG!
Als je, net als anderhalf miljard kinderen op deze Als je, net als anderhalf miljard kinderen op deze aardbol, helemaal blij rondhuppelt omdat je bijna jarig bent. Nog 1 nachtje slapen!!! #ikvindhetwelleukomjarigtezijn #nouen #bijnajarig #verjaardag #nog1nachtjeslapen #waterman #24januari
Nieuw blog online! ✨ #linkinbio ‘Ik had 5 dag Nieuw blog online! ✨ #linkinbio ‘Ik had 5 dagen nodig, om 2 dagen in stilte te kunnen zijn’ Tijdens mijn zelf-georganiseerde stilte-retraite worstelde ik vijf dagen lang met onrust. Onrust. Onrust. Onrust. Onrust. Onbegrip. Somberheid. 
(…) Ik vond geen rust in meditatie, geen rust in lezen, geen rust in emoties uiten en geen rust in schrijven. De rust die ik dacht vanbuiten nodig te hebben, bleek niet ook naar binnen te willen slaan. In tegendeel, toen de ogen naar binnen draaiden zagen ze niks wat ze niet al eerder hadden gezien: een wervelwind van gedachten, angsten, frustratie en perfectionisme. 
Ik bleek 5 dagen nodig te hebben om erachter te komen dat er 3 dingen waren die mij bezig hielden en niet tegelijkertijd konden worden uitgevoerd. Kortom: er liepen redenen waarom ik hier alleen zat te wezen door elkaar. 1. Als eerste had ik bedacht dat ik zou beginnen met lezen in een boek dat erop gericht is verdrongen emoties te doorgronden (…). Het leek me de uitgelezen kans om met mezelf aan de slag te gaan en mijn emoties vrijuit te kunnen laten stromen. 2. Mijn impliciete, niet helder gemaakte tweede doel was dat ik weer wilde ervaren een aantal dagen volledig oké te zijn met mezelf. In het alleen zijn kom ik er vaak achter hoe fijn ik het vind om mij te zijn. (…) 3. Mijn derde idee was rust en stilte creëren in een huisje alleen voor mij. Stilte-oefeningen en meditaties doen zoals tijdens een stilte-retraite wordt gedaan om na te denken, te bezinnen en helemaal niks te hoeven doen of te verwachten. Een reset voor de mind. 
Zoals je niet op een mooie zomerdag even lekker kan zwemmen zonder nat te worden, zo kon ik mij niet verdiepen in mijn eigen verdrongen emoties via een werkboek, wat filmpjes, geluidsopnames en loskomende emoties en tegelijkertijd niks doen, niks hoeven, de stilte vinden en bezinnen. Ik had er 5 dagen voor nodig om dat uit te dokteren, maar hé, voor de eerste keer zelf zo’n stilte-retraite organiseren is blijkbaar een kunst op zich. Ik slaagde met vlag en wimpel want twee halve dagen in volledige stilte, bleken meer dan genoeg :)
Omdat we graag samenzijn met de ander. En dat in d Omdat we graag samenzijn met de ander. En dat in de moderne tijd ook digitaal kan. Toch is de eenzaamheid, vooral de emotionele eenzaamheid, erg groot. Emotionele eenzaamheid gaat over het missen van een speciale, bijzondere band met één of twee mensen. Over een connectie die dieper gaat. Een connectie waarmee je niet blijft snorkelen, maar met wie je het aandurft te gaan diepzeeduiken. We hebben tientallen vrienden die we (vooral digitaal) willen ‘onderhouden’. We hebben meer contact dan ooit tevoren maar voelen ons toch niet gezien. De verbinding met de ander blijft vaker aan de oppervlakte. Dat maakt niet dat we niet onwijs veel van onze vrienden houden. Het maakt wel dat vroeger mensen aangaven 1 tot 3 personen te hebben waarbij ze altijd terecht kunnen en nu (veel jonge) mensen aangeven dat ze daar niemand voor hebben. Geen ‘echt’ contact van hart tot hart maakt eenzaam. De kwetsbare mens zou meer centraal moeten staan in onze vriendschappen. Het is niet altijd ‘lang leve de lol’. Je hoeft niet alleen te lijden. Je hoeft het niet alleen te kunnen. Huil bij een vriend uit en laat blijken waar je mee zit. Je bent iemand niet tot last, je geeft de ander de ruimte om jullie relatie te verdiepen. Je geeft de ander het vertrouwen een inkijkje te nemen in jouw bijzondere hart. Je geeft de ander een stukje van jezelf. En dat, dat zorgt voor minder emotionele eenzaamheid. Voor connectie en verbinding tijdens het diepzeeduiken. Want ook al kun je elkaar niet zien in die donkerte, je voelt wel dat de ander er is. En dat is precies genoeg.
Het belang van taal 😌 Draaglijker en dragelijk Het belang van taal 😌 Draaglijker en dragelijker is trouwens allebei correct 😇😄 Weer wat geleerd vandaag 🙃 En ik wil jullie even vertellen dat ik blij ben dat er zulke fijne en lieve mensen bestaan. Ik als kwetsbaar en gevoelig dier raak soms overweldigd door de negativiteit in de reacties op Social Media en door de items die je in het nieuws tegenkomt. Wat betreft dat laatste heb ik tijdens de journalistieke vakken die ik volgde geleerd: het nieuws is geen spiegel van de werkelijkheid. Het is de uitzondering. Uitzonderingen komen in het nieuws. Ik lees daarom graag onderzoeksjournalistiek met meer verhaal, kennis en achtergrond. @decorrespondent is mijn favoriete journalistieke platform. Wat lees jij graag? En hoe bescherm je jezelf tegen die o, zo bekende ‘information-overload’? #hooggevoelig #hsp #hsper #hoogsensitief #highsensitiveperson #hss #woorden #taal #betekenis #filosofie #journalistiek
Nieuw blog online 🙌🏼👏🏼👌🏼✌🏼👇🏼 Als ik achter één ding ben gekomen tijdens mijn zelf-georganiseerde stilte-retraite, dan is het wel dat hoe ver je ook gaat, of je nu op een berg zit, in een caravan om de hoek of in een klooster: je neemt altijd jezelf mee. Jezelf en je bagage. Jezelf en je onrustige hoofd. Misschien had ik ergens verwacht dat de wind onderweg naar het huisje de mist in mijn hoofd zou wegblazen. Misschien had ik tevergeefs gehoopt dat ik in een prikkelarm huisje even bij mezelf weg kon komen. Dat ik even niet ‘ik’ hoefde te zijn tussen de verwachtingen en interactie van en met anderen. Misschien had ik gehoopt op een tabula rasa. Een onbeschreven blad waarop ik opnieuw zou kunnen beginnen met schrijven en mezelf vormen. Een blad waarop ik zo van de één op de andere dag mijn nieuwe gebruiksaanwijzing kon neerpennen. Een blad waarop ik nieuwe, beter passende en gezondere overtuigingen onder mijn vulpen vandaan had zien komen omdat de oude volledig waren uitgegumd. Blijkt dat, hoe stil het ook is hier, de storm niet buiten maar binnenin mij plaatsvindt. En dat ik mezelf ook heel goed gek kan maken met gedachten, ideeën en gevoelens. Dus huil ik op dag 3. Ik huil op dag 3 mijn prestatiedrang eruit. Ik huil op dag 3 mijn geest ontspannen. Want ik hoopte zonder te hopen. En ik verwachtte zonder te verwachten. Omdat weten iets anders is dan voelen, inademen, begrijpen of leven. Omdat onderliggend iedere onderneming gepaard gaat met verwachtingen, hoe hard je ook roept dat jij ze niet hebt. Ik ging dus een stilte-retraite in zonder verwachtingen met veel onderliggende verwachtingen. En als ik vervolgens mijn lichaam schoon heb gehuild en mijn hart begint met stralen, dan weet ik weer dat in de regenboog die ontstaat ik gelukkig altijd mezelf nog heb. Doe maar. Toe maar. Ik heb altijd mezelf nog. Want hoe ver je ook gaat, of je nu op een berg zit, in een caravan om de hoek of in een klooster: je neemt altijd jezelf mee.
I’m back in the game! Ik kan natuurlijk moeili I’m back in the game! Ik kan natuurlijk moeilijk niet meedoen met onze doorgeslagen evaluatiecultuur. Hier alvast een voorproefje over wat ik allemaal leerde tijdens mijn zelf-georganiseerde stilte-retraite! Blog staat ook online 😄✨ Boisme en dan .nl Op dag 1 leerde ik open te staan voor wat komt en knoopte de buurman een praatje met mij aan en babbelde ik gezellig terug. Ik had natuurlijk een bordje om mijn nek kunnen hangen met ‘Ik ben vandaag stil (en aankomende 7 dagen ook)’, maar na een aantal uur stil te zijn geweest voelde het als een enorm voorrecht om te mogen spreken. Voordat ik dan ook terug sprak schraapte ik even mijn keel en slaakte een gilletje toen mijn stembanden na al die tijd nog prachtig geluid produceerde. Op dag 2 kwam ik erachter dat om 6.00 anderhalf uur een rondje lopen gekkenwerk is. Ik kroop om 8.00 mooi mijn bed weer in en sliep door tot 10.30. Goedendag zeg. Op dag 3 huilde ik mijn troebel geworden bloed weer helderrood. Op dag 4 leerde ik dat een vaatwasser geen overbodige luxe is. En een nagelknipper ook niet. Op dag 5 zag ik in dat er geen verschil zat in lopen in de regen tijdens een stilte-retraite of lopen in de regen zonder stilte-retraite. Op dag 6 leerde ik niks. Alhoewel ik leerde dat het heerlijk was om niks te leren. Op dag 7 leerde ik: Oost, West, Thuis, Best. Terug naar mijn spulletjes, mijn maatje en mijn nijntjes. Zo! Zijn jullie weer even op de hoogte van mijn enerverende week. #erkomenmeerblogshoor #mochtjenuteleurgesteldzijn #stilteretraite #2023 #stilte #liefdevoorjezelf
Als ik ergens behoefte aan heb met een brein dat c Als ik ergens behoefte aan heb met een brein dat continu kortsluiting veroorzaakt, dan is het aan stilte. En waar kun je die stilte beter vinden dan tijdens een stilte retraite? Een georganiseerde reis was te duur. Ziek zijn is duur. En dus organiseerde ik mijn eigen stilte retraite. In een tuinhuisje bij een kennis 3 minuten verderop. Ik trek mij even terug Met pen Met papier Yogaatje hier Meditatietje daar Laat die emoties maar komen Geen fysiek of digitaal contact zodat alles in mij weer kan stromen ✨ #doei #stilte #stilteretraite #stilteretreat #stil #persoonlijkeontwikkeling #offline #persoonlijkegroei #yoga #meditatie #mindfulness #naarbinnen #metmezelf
Slaap lekker lief mens 💫 Slaap lief lekker mens Slaap lekker lief mens 💫 Slaap lief lekker mens ✨ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ #slaapzacht #slapen #slapeloosheid #liefde #slaaplekker #slapenslapenslapen #stijlvolslapen #sweetdreams #goedenacht #goedenachtrust #quotes #gedichten #spreuken #dichtersvaninstagram #dichtersopinstagram #dichters #liefdesmens #lief #relatie #bedpartners #slaapgoed #liefdevoorslapen #slaapproblemen #slaapkamer
Nieuw blog online! #linkinbio Verkorte versie 👇🏼 Op mijn opleiding Toegepaste Filosofie zat ik met weinig leeftijdsgenootjes in de klas. De meeste waren 40, 50+. Filosofie is een gebied waar velen pas mee in aanraking komen als andere fasen in het leven zijn ‘voltooid’ of doorlopen. Als er wordt stilgestaan, teruggeblikt en nagedacht. In mijn klas zat een veertigjarige vrouw van wie ik altijd een beetje afstand hield. Ik vond haar hard, misschien zelfs onaardig met haar eeuwige norse blik (…). Ze kwam met snoeiharde kritiek op een paper van mij en ik werd hier zo kwaad om dat ik nog diezelfde avond een vlammende speech schreef voor het vak ‘retorica’, gericht aan haar soort vrouw. Na mijn speech, die we aan het eind van het semester moesten voordragen in de klas, klapte ze in haar handen en ging staan omdat ze had ingezien dat de speech aan haar en haar soort vrouw was geschreven. Mijn hart gaat altijd open voor mensen die zelfreflectie tonen en door voortschrijdend inzicht hun standpunt aanpassen en er nu anders naar durven kijken. (…) De vrouw in kwestie bleek achter haar harde beschermlagen van cynisme, nare ervaringen en hoge intelligentie, een vrouw met wie ik het best goed kon vinden. Zo zaten we niet veel later naast elkaar tijdens college en fluisterde ze tegen me: ‘Wat een oudwijf is dit toch’. Het ging over mijn enige andere leeftijdsgenoot en medeblondine. Ik fluisterde terug: ‘Ik denk dat iedere 21-jarige die deze vakken echt eigen wil maken in dat hokje gestopt kan worden. Kijk maar naar mij.’ De vrouw, in wiens ogen ik nu een zachte en vriendelijke blik kon bespeuren als ik goed mijn best deed, keek me van opzij aan. Ik zal niet snel vergeten dat ze zei (nu met iets hardere stem): ‘Bo, jij bent geen oudwijf. Jij bent een oude ziel. Dat is een wereld van verschil.’ Deze vrouw, waarvan het karakter was aangevreten door de ziektes die de tijd haar had gegeven en waarmee ze moest leren omgaan, aaide over de littekens van mijn zogezegde oude ziel. Omdat het vechten is tegen paspoortwijsheid als mensen slechts je leeftijd in ogenschouw nemen. (…) Wijsheid komt misschien met de jaren. Maar niet altijd. En zeker niet bij iedereen.
We hadden net gevreeën en ik vroeg hoe lang je ei We hadden net gevreeën en ik vroeg hoe lang je eigenlijk samen was geweest met de vrouw die een jaar eerder was weggegaan. 6 jaar. Ik zei direct dat ik geen 6 jaar bij je zou blijven. Ten eerste was je geen relatiemateriaal en ten tweede kreeg ik het al benauwd bij het idee dat ik 6 hele jaren zou moeten delen met één iemand. Ik was 20! Hallo zeg! Maar ik hoefde mijn leven afgelopen 6 jaar niet met één iemand te delen. Ik mocht mijn leven delen met heel veel lieve mensen en nooit zat jij me een strobreed in de weg om niet in mijn eentje de hort op te gaan. We zijn zelden bij elkaar geweest met Oud & Nieuw omdat we dit allebei graag anders invullen, we doen niet moeilijk met Valentijnsdag, jubileumdag of iedere andere dag dat we samen ‘horen’ te zijn. We leven ons eigen leven, los bij elkaar. Niet omdat het de beste relatievorm is, maar omdat het voor ons zo goed werkt. Voor ons geldt dat we soms moeten gaan, om te kunnen blijven. Je bleek inderdaad geen relatiemateriaal, maar wel geschikt voor mij. Vandaag 6 hele jaren samen met mijn liefste mens ❤️
Laad meer foto\'s Volg mij op Instagram

 

© 2023 Boïsme. All rights reserved

Privacy Preference Center

Privacy Preferences