Boosheid therapie, dat lijkt me wel wat. Niet alleen voor mij, maar ook voor anderen. Ik zie het al helemaal voor me. En jij na dit blog waarschijnlijk ook! 😉

Natuurhuisje
Stel je eens een langwerpig houten huis voor, met veel land aan de achterzijde waarin wat kippen scharrelen, eenden gezellig kwakend laten weten dat ze bestaan (geen haan) en een hangbuikzwijntje dat de modder gebruikt als zonnebrandcrème (ieder zo zijn voorkeuren toch?).

Er zijn geen wandelaars of andere organismes met verdacht veel menselijke trekken in de buurt. Het is een plekje aan het einde van de wereld en toch op geen half uurtje autorijden bij je vandaan.

Zie je het voor je?

Welke kies jij?
In het huis zijn 3 kamers voor de BOosheid-therapie. De eerste kamer lijkt wel een danslokaal: overal spiegels en in het midden een boksbal. Therapeutisch BOksen noem ik het. (Ik moet zelf nog even de nodige privé-lesjes volgen want mijn oom wees me er gisteren op dat ik helemaal verkeerd stond met het slaan , maar genoeg knappe personal trainers die goed kunnen boksen. Ik zie alleen maar voordelen in wat extra hotter-than-my-boxer lesjes.)

In deze kamer mag je het opnemen tegen jezelf. Tegen je eigen demonen en tegen alle mensen die je door je eigen ogen terugziet in de spiegel. Je mag huilen, schreeuwen en kapotgaan. Nog eens schreeuwen, kapotgaan en huilen.

Lekker stuk
Dat kapotgaan hoef je niet per se zelf te ondergaan. Weet je namelijk hoe jaloers ik altijd ben op acteurs die met dingen mogen smijten in series en films? Godsamme wat lijkt me dat heerlijk.

Mijn probleem is namelijk dat de eerste twee letters van de naam van mijn huis, mij goed passen. De laatste twee krijg ik alleen niet te pakken. Zo wordt deze BO dus nooit BOOS. Zonde. Want het is een primaire en zeer belangrijke emotie die er graag, hoewel het liefst gecontroleerd, ook uitmoet.

Ik heb daar iets op bedacht in ‘Boos huis’.

Money money money
Er is een kamer waar je met servies mag smijten. Dat is toch een droom die uitkomt? Daar wil je mij toch wel miljonair mee maken? Ja, dat dacht ik dus ook. Als een hysterische vrouw kopjes op de grond gooien en borden naar een denkbeeldige Brad Pitt smijten (desnoods met script).

Met mijn dramatische tips, komt mijn kleine beetje theaterervaring toch van pas, zouden we het zelfs kunnen filmen! (Multimiljonair worden lijkt me namelijk ook wel wat als ze er in Hollywood achterkomen dat bij mij de meeste sterren worden opgeleid.)

Natte droom
Goed, in de laatste kamer komt mijn kunstenaarshart naar boven. Hier mag je met verf smijten en gooien op lakens en doeken. Zo kun je een verffles op de grond leggen en er dan keihard op springen. De rode verf zal zich met een gigantische vaart door de kamer verspreiden.

Dit gaat toch je stoutste dromen te boven? Naja, oké, je mag ook best naakt liggen rollen in de verf hoor. Als dat nu wel je stoutste dromen overtreft.

Deze kamer heet: ‘Ik-vier-het-irrationele-en-onverklaarbare-van-mijn-mens-zijn’ want dat bekt zo lekker.

Terug naar de werkelijkheid
Dus, tja, omdat dit allen verzonnen is (goh, echt waar Bo? Wat verrassend!) moet ik mijn boosheid op een andere manier uiten. Met een beetje hulp van tantelief.

Zij heeft met me staan schreeuwen op het weiland terwijl de honden vrolijk mee blaften (of juist niet zo vrolijk) en raapt me iedere keer op als de boksbal de klappen opvangt die ik in geen jaren heb geuit. Gevoelens uiten. Blijkbaar nodig. Klote ogen, klote evenwichtsorgaan, klote duizeligheid, klote ziekte, klote leeftijd, klote timing, klote, klote, klote.

Klote blog eh?